- suggestus
- 1.
suggestus, a, um, Part., from suggero.2.suggestus ( subg- ), ūs, m., and suggestum, i, n. [suggero].I.(Acc. to suggero, I.) An elevated place made of materials poured out; hence, a raised place, a height, elevation (cf. pulpitum).1.Lit.a.In gen.:b.
labrum in suggestu inter dolia positum,
Cato, R. R. 154:lapideus,
Col. 9, 7:insulae,
Plin. 12, 10, 21, § 38:suggestus in orchestrā,
a raised seat, Suet. Caes. 76; Flor. 4, 2, 91 Duk.; cf. Plin. Pan. 51, 4:comae,
i. e. a lofty head-dress, Stat. S. 1, 2, 113:montium,
Amm. 15, 10, 1.—In partic., a raised place to speak from to the people, to the troops, etc., a platform, stage, tribune (the class. signif. of the word):2.suggestum in foro exstructum adornari placuit,
Liv. 8, 14:C. Maenius in suggestu rostra, devictis Antiatibus, fixerat,
Plin. 34, 5, 11, § 20:hac re pro suggestu pronuntiatā,
Caes. B. G. 6, 3;so in a milit. sense: de suggestu inquit, Auct. B. Afr. 54, 2: praemia pro suggestu tribuit,
id. ib. 86, 4:in suggestu, in quo Galbae statua fuerat,
Tac. H. 1, 36:non in modum contionis, aut suggestu locutus,
id. ib. 1, 55;of the prætor's tribunal: in excelso suggestu,
Liv. 31, 29, 9:altior,
Amm. 15, 8, 4;of the emperor's seat: in curiā,
Flor. 4, 2; cf.:in orchestrā,
Suet. Caes. 76; Plin. Pan. 51.—Trop., height:B.neve se de tanto fortunarum suggestu pessum deiciat,
App. M. 5, p. 161, 22.—A providing, preparation (post-class. and very rare):* II.Circensium,
Tert. Spect. 7:honorum,
id. ib. 12.—(Acc. to suggero, II.) A hint, intimation, suggestion (syn. suggestio):si ex suggestu eorum praeses dederit,
Dig. 27, 8, 1, § 5.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.